ب‌ام‌و ۳۲۷ یکی از کوپه های اسپرت و لوکس دههٔ ۱۹۳۰ است که نخستین‌بار در ۱۹۳۷ به‌عنوان نسخه‌ای گرندتورر بر پایهٔ شاسی مدل ۳۲۰ عرضه شد. این خودرو با بدنهٔ فاست‌بک زیبا و خطوط روانش، زبان طراحی تازهٔ ب‌ام‌و را با جلوپنجرهٔ باریک و انحنای بالای گلگیرها تثبیت کرد؛ ویژگی‌هایی که در آن زمان جسورانه و آیرودینامیک به‌حساب می‌آمدند. پیشرانهٔ شش‌سیلندر خطی ۲٫۰ لیتری (کد M78) با سرسیلندر آلیاژی، توان حدود ۵۵ اسب‌بخار تولید می‌کرد و به جعبه‌دندهٔ چهارسرعتهٔ دستی متصل بود؛ ترکیبی که برای عبور راحت از مرز ۱۲۵ کیلومتر بر ساعت کافی بود و شخصیت گرندتورر خودرو را تقویت می‌کرد.

از نظر مهندسی، ۳۲۷ روی شاسی جعبه‌ای دوبال (box-section) با تعلیق مستقل جلو و محور زندهٔ عقب سوار بود. فرمان دقیق، ترمزهای هیدرولیکی و توزیع وزن متعادل باعث می‌شد در پیچ‌ها چسبندگی و ثباتی کم‌نظیر نسبت به خودروهای هم‌عصر خود داشته باشد. ب‌ام‌و کمی بعد نسخهٔ ۳۲۷/۲۸ را با موتور قدرتمند دوکاربراتورهٔ ۸۰ اسب‌بخاری معرفی کرد که همان واحدی بود که در رودستر افسانه‌ای ۳۲۸ به کار می‌رفت؛ این نسخه در مسابقات گردشگری محلی نیز حضور موفقی یافت و به شهرت ۳۲۷ افزود.

تولید ۳۲۷ در ۱۹۴۱ به‌دلیل جنگ جهانی دوم متوقف شد و مجموعاً حدود ۱٬۹۶۵ دستگاه کوپه و کابریوله از خط تولید مونیخ خارج شد. کمیابی، طراحی کلاسیک و نقش این مدل در تکامل زبان فرم و مهندسی ب‌ام‌و، ۳۲۷ را امروز به یکی از ارزشمندترین اتومبیل‌های کلاسیک این برند بدل کرده است؛ خودرویی که پلی میان دورهٔ پیش از جنگ و رویکردهای مدرن‌تر پس از آن می‌سازد و همچنان الهام‌بخش علاقه‌مندان طراحی خودروی دههٔ ۳۰ است.